درست است که امروزه بیشتر فناوری‌های پیرامون‌مان، ابزارهایی برای ایجاد و تداوم ارتباطات و تعاملات اجتماعی است، اما از دیرباز شعار این دستاوردهای انسان، «کمک به انسان» بوده است. یعنی انسان‌ها از طریق ساخت فناوری‌ها در واقع ابزارهایی را طراحی می‌کنند که کار خودشان را راحت‌تر کنند.

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام و به نقل از فن آوران، در همین راستا، یکی از ابعاد مهم فناوری‌ها کمک به انسان‌های ناتوان است؛ افراد سالخورده، معلولین، نابینایان و البته ناشنوایان.

در واقع بعد از اینکه تلفن به عنوان نخستین ابزار ارتباطاتی انسان‌ها مخترع شد، ناشنوایان اولین افرادی بودند که استفاده خاصی از این اختراع نمی‌توانستند داشته باشند. آنها هر روز می‌دیدند که افراد معمولی ساعت‌ها پای ابزاری نشسته‌اند که برای آنها هیچ معنایی پیدا نمی‌کرد.

همچنین زمانی که تلفن همراه وارد دنیای فناوری شد. اما تلفن همراه به همراه خود ابزاری داشت که اتفاقا به شدت به درد ناشنوایان می‌خورد: SMS. آنها به راحتی با این ابزار خو گرفتند و به راحتی توانستند فقدان صوتی را جبران کنند.

همان زمان‌ها نوآوری‌هایی مانند تکست‌فون به بازار آمد که به ناشنوایان اجازه می‌داد برای یکدیگر تایپ کنند، به این ترتیب که کلمات روی یک صفحه، نمایش داده می‌شد. بسیاری از ناشنوایان نیز دستگاه فکس خریدند تا بتوانند به سرعت پیام‌های خود را منتقل کنند. سمعک‌ها و کاشت‌های حلزونی روز به روز پیشرفته‌تر می‌شوند.

این افراد با وصل کردن بلوتوث به تلفن یا دستگاه‌های پخش موسیقی، می‌توانند صدا را به مراتب واضح‌تر کرد. نوآوری‌های جدید ادعا می‌کنند می‌توانند زبان BSL (زبان اشاره ناشنوایان در بریتانیا) و انگلیسی را ترجمه کنند، یعنی به طور خودکار زبان را دریافت و ترجمه کنند و زبان اشاره به وجود بیاورند.

اینترنت نیز به خودی خود تحولی در نحوه ارتباط ناشنوایان ایجاد کرده است. بسیاری از آنها امروزه از کاربران مشتاق شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک هستند. برای خود گروه‌های فیسبوکی تشکیل می‌دهند، مراسم برگزار می‌کنند یا برای داشتن حقوق بهتر کمپین راه می‌اندازند. آنها با این ابزار افراد دیگر را شناسایی می‌کنند، تصاویر آنها را می‌بینند و برای آنها کامنت می‌گذارند و بقیه هم متقابلا تعامل می‌کنند.

برای آنهایی که از زبان اشاره بریتانیا ( بی‌اس‌ال) استفاده می‌کنند، اشاره یا لب‌خوانی از طریق سرویس‌های ویدیی در اینترنت ارتباط برقرار کردن آ‌نها را آسان کرده است. همه استاتوس‌های مهم می‌تواند شامل ویدیو‌هایی باشد که در آن مردم با استفاده از زبان اشاره می‌گویند روز خود را چگونه گذرانده‌اند.

ویدیو کاربردهای رسمی‌تر نیز دارد، از جمله تماس با شرکت‌های مختلف برای بهره‌گیری از خدمات آنها. تخمین زده می‌شود که از هر شش نفر یک نفر تا حدی مشکل شنوایی داشته باشد، یعنی ۱۰ میلیون نفر در بریتانیا. موسسه خیریه اکشن آن هیرینگ لاس پیش‌بینی می‌کند این رقم تا سال ۲۰۳۱ به ۵/۱۴ میلیون نفر برسد که شامل افرادی می‌شود که روی دستگاه‌های قابل حمل پخش موسیقی با صدای بلند آهنگ گوش می‌کنند.